Fehmi Koru*
Ülkemizde anlayamadığım pek çok mevzu var. İlla her şeyi anlayacağım diye dertlendiğimi sanmayın; fakat yeniden de anlayamadıklarımı bir anlatan çıksa mutlu olacağım da kesinlikle.
En güncellerini sizlerle paylaşayım anlayamadıklarımın…
CHP genel lideri Kemal Kılıçdaroğlu, dün, bir yerlerde, hala İstanbul’un büyükşehir belediye lideri olan Ekrem İmamoğlu için, “Başarılı, elbette bizim adayımız tekrar o olacak” açıklamasında bulunmuş…
Kulağına bu bilgi ulaşan Ekrem İmamoğlu da bu açıklamaya sevinmiş…
Daha evvel de, benzeri bir açıklama, Ankara’nın CHP’den seçilmiş büyükşehir belediye lideri için tıpkı başkandan gelmişti; Mansur Yavaş da o açıklama sonrasında sevincini tabir etmişti.
“Peki de bunda anlaşılmayacak ne var?” der misiniz? Deseniz de fark etmez, zira bu lütuf ve kabul sürecini ben anlamakta zorlanıyorum.
CHP bir siyasi parti. Orada kimin -özellikle de büyük kentlerimizin- belediye lideri olacağına karar, her partide olduğu üzere CHP’de de bulunan, genel yönetim şurası ve merkez karar şurası üzere kurultay tarafından seçilmiş organlarca değil de bir tek genel lider tarafından veriliyormuş…
Açıklamalar ve muhatapların kabulünden ben işte bunu anlayamıyorum.
İktidar partisinde bile sureta olsa da adayların belirlenmesi sürecinde işleyen bir düzenek var. İşte bu yüzden hala kıymetli kentlere gösterilecek adayların kimler olacağı orada bilinmiyor.
Muhalefetin, haydi çoktandır genel önseçim yapılmaktan vazgeçildi, hiç değilse kesin kararları, idari organlarda tartışılarak verilmeli değil mi?
Neyse, tek anlamadığım mevzu bu olsa tekrar âlâ.
İktidar partisi bir ‘Türkiye Yüzyılı’ markası tutturdu ve çabucak her mevzuyu o başlık altında kıymetlendiriyor. En son, AK Parti genel lideri da olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, ‘Türkiye Yüzyılı’nı bir sivil anayasa ile taçlandırmaktan kelam etti.
‘Yeni anayasa’! İşte anlamakta zorlandığım bir mevzu da bu.
AK Parti 22 yıldır iktidarda. Geldiğinde hazır bulduğu anayasayı, sonuncusu birkaç yıl önce -2017 yılında- olmak üzere, birkaç sefer kendisi değişikliğe uğrattı. Bu ortada, 1923’ten beri varlığını sürdürmüş olan parlamenter sistemi cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi ile değiştirdi.
Sistemi değiştirebildi anayasa değişikliğiyle iktidar… Artık de, ismini ‘sivil’ koyduğu bir yenilik peşinde.
Acaba ne üzere değişiklikler beklentisi var?
İşte bu sorunun karşılığını veremiyorum.
Muhalefet saflarında yer tutmuş partilerin -İYİP, Saadet, DEVA ve Gelecek- milletvekillerini -en azından bir bölümünü- yanına çekmeyi hedefliyor olabilir. Bunu anlarım. Lakin, bunun yerine, “Gelin anayasayı sivilleştirelim” denmesini anlamıyorum.
Dünyada yazılı anayasası bulunmayan demokratik ülkeler var. Anayasası olduğu halde demokrasiden uzak ülkeler de bulunuyor. “Anayasasında var olan unsurların uygulanmadığı ülke de var mıdır?” derseniz, o da var.
Yani?
Evet anayasalar da değerlidir fakat, daha kıymetli olan o anayasayla nasıl bir idarenin hedeflendiğidir.
Bunlar üzerinde mutabakat sağlanmadan, hem de ‘Türkiye Yüzyılı’ markası altında, o markayı da zedeleyecek biçimde, anayasa değişikliği zorlanması, bana tuhaf geliyor ve anlayamıyorum.
Bir de şu husus var.
Son günlerde ‘Mafya’ sözcüğünün ne kadar çok kullanıldığının farkındasınızdır herhalde. Kullanma sebeplerinden biri, elini kolunu sallayarak ve yanında epey fazla bir yabancı parayla yurtdışına çıkmaya hazırlanan birinin, havalimanı yolunda polisler tarafından derdest edilmesidir.
“Mafya imiş, hayret” havası var pek çok şahısta.
Sanki ülkede hiç ‘mafyatik’ yapılanmalar yokmuş da, “Bu da nereden çıktı?” deniliyor…
Hadi canım siz de…
Üstelik, Ankara’da yaşanan ve yakalanan kişinin 150 küsur sayfalık tabiriyle dağıttığı ulufeleri de anlattığı şu günlerde, iki Türk çete -mafya- Yunanistan’ın başşehri Atina’da birbirine girmesin mi?
Mafyamız Atina’da hesaplaşıyor… Bir öbür mafya önderi ve adamları birlikte yurtdışına taşınmaya kalkarken yakalanıyor ve pek çok kişi hayretten hayrete düşüyor.
Devletin değerli kurumlarında -hatta siyasette- işbirlikçileri de varmış çetelerin… Hayret…
Hayret edenlere bakıyor ve onların bu tutumlarını da anlayamıyorum.
Acaba hayret eder görünenler bu türlü yapıların varlıklarını bilmediklerinden değil de, şimdilerde üzerlerine gidilmesine mi şaşırmış durumdalar? Lakin şu sıralarda perdelenmesi gereken kahırlar olduğunu herkes biliyor.
Hayretlerine hayret ediyor ve bunu da anlayamıyorum.
Bir gün gelir, nasıl olsa anlarım. Ne anladığımı anlatırım da.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
