28 Şubat mahkumu eski Birinci Ordu Komutanı Çetin Doğan’ın eşi Nilgül Doğan, “Sağlık durumu pamuk ipliğine bağlı. Her telefon çaldığında makus bir haber diye elim titriyor, kalbim çarpıyor” dedi.
28 Şubat davası mahpusu 85 yaşındaki Vural Avar, 20 Aralık’ta cezaevinde hayatını kaybetti. Kamuoyunda infial yaratan olayın akabinde, Adalet Bakanlığı, 2 Ocak tarihli genelgeyle, daima hastalık ve kocama hali bulunan mahpusların cezalarının hafifletilmesi ve kaldırılması için genelge yayımladı. Genelgeyle birlikte 28 Şubat sanıkları, tıpkı başka mahpuslar üzere İsimli Tıp’a sevk edildi. İsimli Tıp 3. İhtisas Konseyi, generallere detaylı bir sıhhat taraması yaptı. Hepsinin kronik hastalıkları çıktı. İsimli Tıp Kurumu’nun tahliye edilmeleri gerektiğini belirten raporu, Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından 9 aydır imzalanmıyor.
Sözcü’ye konuşan Çetin Doğan’ın eşi Nilgül Doğan, “Yıllarca PKK ile çaba etti artık PKK’lılar, Hizbullahçılar, FETÖ’cülerle birebir cezaevinde. Köy ilkokulundan çıktı, bu ülkeye hizmet etti. Sen onu al, buruştur ve cezaevi köşelerinde çürüt… Artık kelam bitti” tabirlerini kullandı.
“Raporlar 9 aydır Cumhurbaşkanı’nın önünde imza bekliyor”
Eşinin, şeker, hipertansiyon, kalp damarlarında tıkanıklık, omurga rahatsızlığı, ayakta hudut hasarı ve işitme kaybı rahatsızlıklarının olduğunu belirten Doğan, şunları anlattı:
‘’Eşimin sıhhat meseleleri devam ediyor. 5 damardan by-pass ameliyatı oldu. Önemli bir bel ameliyatı da geçirdi. Eğilip çorabını bile giyemiyor. Yüksek tansiyon ve şeker hastalığı var. Cumhurbaşkanının anayasal yetkisi kapsamında yaşlı ve rahatsızlığı olan şahısları tahliye edebilir. Raporlar 9 aydır Cumhurbaşkanı’nın önünde imza bekliyor. Çok büyük telaş taşıyorum, bilmediğim bir numara aradığında berbat bir haber mi diye elim titriyor kalbim çarpıyor. Hastaneye gittikleri vakit bize haber verilmiyor, sonra avukattan duyuyoruz. Niçin gitti, rahatsız mı diye endişeleniyorum.”
“O cezaevinde de PKK’lılar, Hizbullahçılar, FETÖ’cüler var”
“Cezaevinde tek başına, düşse, başına bir şey gelse oradaki imdat butonuna ulaşması bile mümkün değil. İmdat butonuna bassa bile hastaneye ulaşması tam iki saat. Vural Avar paşayı da bu nedenle kaybettik. Kim 84 yaşındaki bir insanın bu şartlarına razı olabilir? Haftada bir kez 10 dakika telefon görüşme hakkımız var. O vakit da bütün koridoru güvenlik nedeniyle boşaltıyorlar. Güneydoğuda PKK’ya karşı büyük çaba verdi. O cezaevinde de PKK’lılar, Hizbullahçılar, FETÖ’cüler var. Şu sıralar diş tedavisi de görüyor, 5 dişi çekildi. Ölmesini bekliyorlar. Bunun öbür manası var mı? Vicdansız bir silsile var. Gerimizde ordu da yok, kimse yok. Misyonda olanlar maalesef sırtlarını döndü. Korkuyorlar mı, altımdan koltuk masraf mi diye düşünüyorlar, bilmiyorum. Hayat haklarını aldılar ellerinden. Bizi de dışarıda mahkum ettiler.’’
